Στο αρχοντικό νησί του Αιγαίου, την Άνδρο, ένας φάρος που ξεπροβάλλει από το νερό, ο ξακουστός Τουρλίτης, αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα σημεία αναφοράς του νησιού, αλλά και όλων των Κυκλάδων. Ο Φάρος Τουρλίτης, φωτίζει τα εισερχόμενα πλοία για περισσότερα από 120 χρόνια. Το γραφικό και εντυπωσιακό αυτό οικοδόμημα είναι χτισμένο πάνω σε βράχο, μέσα στη θάλασσα.

Είναι ένας από τους ελάχιστους φάρους στην Ευρώπη που βρίσκεται μέσα στην θάλασσα, να παλεύει καθημερινά με τα κύματα. Ο Τουρλίτης κατασκευάστηκε το 1887 και λειτούργησε για πρώτη φορά την 1η Ιανουαρίου 1897. Έχει ύψος 7 μέτρα, εστιακό ύψος 36 μέτρα και φαίνεται σε απόσταση μέχρι και 11 ναυτικών μιλίων. Βρίσκεται ακριβώς απέναντι από το Ενετικό Κάστρο της Άνδρου και χτίστηκε σε μια εποχή που το νησί είχε ήδη γίνει σημαντικό κέντρο της ελληνικής ναυτιλίας.

Τουρλίτης – Ο ανίκητος Φάρος την Άνδρου

Ο Φάρος της Άνδρου Τουρλίτης, καταστράφηκε κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Ο τραγικός αυτός πόλεμος, εκτός από θανάτους και φτώχια, προκάλεσε και την καταστροφή αυτού του πανέμορφου μνημείου των Κυκλάδων. Η αρχική του μορφή δεν αποκαταστάθηκε, μέχρι το 1994. Εκείνη την χρονιά όμως, ο Τουρλίτης, ο ανίκητος Φάρος την Άνδρου έδειξε ότι δεν έχει πεθάνει. Με χρηματοδότηση από την οικογένεια Γουλανδρή, μια από τις επιφανέστερες οικογένειες του νησιού, ο φάρος ξαναχτίστηκε. Έγινε δε, ο πρώτος αυτοματοποιημένος φάρος στην Ελλάδα, οπότε δεν υπήρχε πλέον ανάγκη φύλακα, ώστε να επιβλέπει τη λειτουργία του. Επιπλέον, ο Τουρλίτης έγινε ο πρώτος φάρος που αποτυπώθηκε σε ελληνικό γραμματόσημο και από τότε που ανακαινίστηκε, αποτελεί ένα από τα τουριστικά αξιοθέατα της περιοχής.

Άνδρος – Το ναυτικό κέντρο των Κυκλάδων

Μετά την Ελληνική Επανάσταση, έφτασαν στην Άνδρο αρκετοί πρόσφυγες από τα Ψαρά, με μεγάλη εμπειρία στη ναυτιλία και το εμπόριο. Η Άνδρος γρήγορα αναδείχθηκε σε ισχυρό ναυτικό κέντρο μετά την παρακμή άλλων παραδοσιακών ναυτιλιακών κέντρων, όπως το Γαλαξίδι και η Ύδρας και οι Ανδριώτες κατάφεραν μέσα σε λίγο καιρό να γίνουν πλούσιοι και διάσημοι σε όλη την Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη. Οι Ανδριώτες έμποροι δραστηριοποιούνταν ιδιαίτερα στο εμπόριο σιτηρών από την κεντρική και ανατολική Ευρώπη, στις εκβολές του Δούναβη.

Κατά τον 20ό αιώνα, η Άνδρος, παρά τα πλήγματα του Πρώτου και του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου, χαρηκτιριζόταν από εντυπωσιακή οικονομική ευημερία και ναυτική κυριαρχία. Στις αρχές του 20ού αιώνα, ο Ανδριώτης εφοπλιστής Δημήτρης Μωραΐτης εγκαινίασε τη θαλάσσια διαδρομή Ελλάδα – Βόρεια Αμερική. Το 1939, η Άνδρος ήταν δεύτερη σε αριθμό πλοίων, μετά τον Πειραιά. Στα τέλη της δεκαετίας του 1950 ξεκίνησε ένα μεγάλο κύμα μετανάστευσης, τόσο προς τα μεγάλα αστικά κέντρα της Αθήνας και του Πειραιά, όσο και προς το εξωτερικό (κυρίως στις ΗΠΑ), μειώνοντας δραματικά την ναυτική δύναμη και τον πληθυσμό του νησιού.